FRAGMENT uit FILMERVARINGEN UIT DE PRAKTIJK - BOEK
HET BOMBARDEMENT - INEENS ZIJN WE DE ANDERHALF MILJOEN EURO KWIJT
Kut! Ik stormde ons kantoor binnen. Mijn productiepartner stond half uit het raam hangend een sigaretje te roken. “Heb je
het gehoord? We zijn de anderhalf miljoen euro kwijt.” Wat???
Ik zag dat hij me niet geloofde. Ik legde hem uit dat het echt waar
was. Dit was het einde van onze filmdroom over het bombardement op Rotterdam. We hadden er al twee en half jaar aan gewerkt. We hadden
al zoveel stormen doorstaan, zoveel dolkstoten in onze rug gekregen, maar het
leek eindelijk te gaan lukken. Deze speelfilm ging zeker door, daar waren we
echt honderd procent van overtuigd...
Nu was die financiering ineens weg. Zonder die anderhalf miljoen euro
kregen we nooit de rest van de benodigde zes miljoen euro bij elkaar. Hij hapte echt naar adem, hij was sprakeloos, hij kon het blijkbaar nog steeds niet
geloven. Ineens riep hij keihard: “Dit kan toch niet!” Dit was echt de doodsklap. Hij stak snel weer een
sigaret op. Ik wilde na vijftien jaar ook bijna weer gaan roken.
Daarna bleef het stil. Wat moesten we zeggen? Kut. Kut. Kut! Kut!!! We staarden maar wat voor ons uit.
Ineens riep hij weer keihard: “Dit kan toch niet!” Maar het onvoorstelbare kon
dus wel. Ons hele filmplan was in één klap weggebombardeerd. Zou de film over het bombardement, zoals
wij die voor ogen hadden, waar we zo enorm over droomden, ooit nog gemaakt
worden? En ten koste van wat?
